İstanbul ekonomik araştırma tarafından 3 Mart-14 Mart tarihleri arasında yapılan araştırma “Türkiye’de doktorların yaşam kalitesi” raporuyla açıklandı.

Ankete katılan hekimlerin yarısı “performans sistemi ya da sigortadan geri ödeme almak gibi nedenlerle çalıştığınız kurumda gerekli olmadığı halde tıbbi işlem yapıldığını düşünüyor musunuz?” sorusuna “evet” cevabını verdi.

Ankete katılan ve görüşme yapılan hekimlerin çoğunluğu performans sisteminden memnun değil. Doktorlar, kâr ve performansa dayalı bir sağlık sistemi kurulmasının mesleki etik anlayışlarını da zedelediğini düşünüyor.

“Hekimlik, hekimin yönlendirdiği bir meslek olmaktan çıktı. Hastaneler tamamen bir işletme ve o hastanenin ne para kazandığı bizim üzerimizde hemen hemen bir Demokles'in kılıcı gibi duruyor. Yani biz oturup nasıl iyi hizmet ettiğimizi değil de, hastaneye ne kazandırdığımızı düşünüyoruz.” - Prof. Dr. Pınar Hanım

Araştırmanın sonuçları da performansa dayalı sistemin, doktorların çalışma tarzlarını ne ölçüde etkilediğini gösteriyor. Performans sistemi ya da sigortadan geri ödeme almak gibi sebeplerle gerekli olmadığı halde çalıştıkları kurumda tıbbi işlem yapıldığını düşünen doktorların oranı %49,4 iken bunu düşünmeyenlerin oranı %50,6. Bu konuda doktorların gözünden kurumlardaki uygulamalar konusunda dikkat çekici bir ayrım söz konusu.

KREŞ SAYISI YETERSİZ

Sonuçlara göre doktorların %90,3 ile çoğunluğu, çalıştıkları kurumda çocuklu doktorlara özel bir düzenleme olmadığını ifade ediyor. Verilerden hareketle, Türkiye’deki sağlık kurumlarında çocuklu doktorların ihtiyaçlarını gözeten düzenlemelerin yapılmasının yaygın olmadığı söylenebilir. Araştırmaya katılan doktorların yalnızca %9,7’si çalıştıkları kurumda çocuklu doktorların hayatlarını kolaylaştıracak düzenlemelerin yapıldığını dile getiriyor.

HÜKÜMETİN POLİTİKALARI YETERSİZ

Araştırmaya katılan doktorların %94’ü pandemi döneminde hükümetin politikalarının doktorların haklarını gözetmekte “yetersiz” olduğunu ifade etti. Verilere göre, doktorların %68 ile çoğunluğu bu konuda hükümetin düzenlemelerini “çok yetersiz” görüyor. “Yetersiz” cevabını verenlerin oranı ise %26. Doktorların %5’i hükümetin politikalarını kısmen yeterli görürken, yeterli görenlerin oranı %1’in altında