Danıştay'ın bu kararı, psikolojik rahatsızlığın iş yerindeki devamsızlığa neden olarak kabul edilip edilemeyeceği konusunda önemli bir içtihat oluşturdu.
İlçe devlet hastanesinde tıbbi sekreter olarak görev yapan bir kadın, 10 gün süreyle mazeret bildirmeden işe gitmediği için memuriyetten atıldı. Kendisi psikolojik tedavi gördüğünü belirterek, bu nedenle işe gitmekten kaçındığını ifade etti ve 1. İdare Mahkemesi'ne başvurdu.
Memur, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu'nun 94. maddesi uyarınca işten çıkarılmasına ilişkin işlemin iptalini ve işlem nedeniyle yoksun kaldığı parasal hakların yasal faiziyle birlikte ödenmesini talep etti.
Sağlık Bakanlığı, davacının psikolojik rahatsızlığının işe gelmesine mani olmadığını savunarak davanın reddini istedi. Ancak mahkeme, davayı reddetti. Bunun üzerine kadın memur, dosyayı Bölge İdare Mahkemesi'ne taşıdı. Ancak Bölge İdare Mahkemesi de temyiz başvurusunu reddetti. Kadın memur, kararı Danıştay'a taşıdı.
Danıştay 12. Dairesi, emsal nitelikte bir karar verdi. Kararda, bir devlet memurunun görevden çekilmiş sayılabilmesi için, izin almaksızın veya kurumca kabul edilen bir mazeret olmaksızın 10 gün kesintisiz olarak göreve gelmemiş olması gerektiği belirtildi. Karar, davanın reddine hükmetti ve temyiz istemini reddetti.
Bu karar, benzer durumdaki diğer memurların ve işçilerin iş yerinde yaşadıkları psikolojik rahatsızlıklar nedeniyle işe gitmemeleri durumunda karşılaşabilecekleri hukuki sonuçları etkileyebilir.
