Madde bağımlısı olan bir hastanın mide kanaması şikayetiyle geldiği hastanede, 8 aylık gebe doktora, sırf monitörden niye ses geliyor gerekçesiyle serum askısıyla saldırması ülkemizde sağlıkta şiddetin geldiği noktayı özetlemeye yetiyor. Diğer taraftan binlerce sağlık çalışanının hayatlarını ortaya koyarak yaptığı fedakarane görevlerinin maddi karşılığı olamayacağının artık anlaşılması gerekiyor.
Tutku Tanrıkulu Tek isimli kadın doktor serum askılı saldırı sonrasında sancılarının başlaması, ardında kadın doğum servisinde tedavi görmesi ve gelişen olayları kendi ağzından yorumsuz paylaşıyoruz.
8 aylık gebeyim. Nöbetteyim karnım burnumda. Bir tane madde bağımlısı hasta mide kanaması geçiriyor, monitörize edilmiş. Monitörden niye ses geliyor diye serum askısıyla saldırdı bana. Sancım başladı. Gittim kadın doğuma, ilaç yapıldı, döndüm nöbetlerime devam ettim.
Oğlum ben nöbetteyken kafasının üstüne düştü kaydırak tepesinden. İçim gitti. Endişemi ancak yaşayanlar anlar. Takip ettik. İçim asla rahatlamadı, ben nöbetime devam ettim.
Oğlum ameliyat oldu, 4. Gününde nöbete geldim beslenemiyordu bademcikleri alındı diye. Susuz kalmış, uykudan uyandırılamadı baygın idrar çıkışı yok. Oğlum nöbete geldi her çocuk hasta gibi damaryolu açıldı tedavisi başladı bir odada, ben nöbetime devam ettim.
Biz o tek cümleyle bir anda ülkeden kovulan hekimler var ya, kendi ailemize kendimize yetemediğimiz anlarda, işimizi aksatmamak, başka insanları mağdur etmemek için, yaptığımız işin manevi sorumluluğu bizim hayatımız olduğu için hep görevdeydik. Bunun bir maddi karşılığı yok.