Hizmetin gereği olarak geçici görev verilerek şehir dışına çıkartılan ve bu süre cumartesi pazar gününe de denk gelen işçiye geçici görev yolluğunu ödenebilmesi için hafta tatili ücreti kesilmeli midir?

Bilindiği üzere fazla çalışma yaptığını ileri süren bir işçi bu iddiasını ispat etmekle yükümlü kılınmıştır.

İspatla yükümlü kılınan işçi, bunun için işyeri kayıtlarını ve özellikle iş yerine giriş çıkışını gösteren belgeleri ve hatta işyeri iç yazışmalarını delil olarak sunabilmektedir.

Tüm bunları temin etmede başarısız olan işçi, yani yazılı belge bulamayan işçinin tanık beyanları ile iddiasını ispat etme yoluna gittiği de bilinmektedir.

Diğer taraftan işçinin fiilen yaptığı görevin niteliği de önemli bir unsurdur. Yaptığı işin yoğunluğuna göre işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı araştırılabilinmektedir. 

İşçinin imza atarak aldığı ücret bordrolarında fazla çalışma yaptığına dair ücret aldığı görülüyorsa, bu durumda işçi tarafından fiiliyatta daha fazla çalışma yaptığını ileri sürelebilinmesi maalesef mümkün değildir. 

Peki işçinin aldığı geçici görev yolluğu onun fazla mesai ücreti almasına herhangi bir engel teşkil eder mi?

Bir başka ifade ile geçici görevli olarak şehir dışına ya da kurum dışına çıkan ve bu sürede cumartesi pazar gününe denk gelerek çalışan işçiye geçici görev yolluğu ödenebilmesi hafta tatili ücreti almasına engelmidir? 

Bu soruların cevapları Yargıtay 22. Hukuk Dairesinin 2018 yılında verdiği kararında yer almaktadır. (2018/637 E., 2018/6297)

“Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, taşıt görev emirleri düzenlenen günlerde geçici görev yollukları düzenlenip ödendiği bir nevi fazla çalışmanın da karşılanmış olduğu, davacının normal koşullarda haftanın 5 gününde 08:00-17:00, Cumartesi günleri de 08:00- 13:00 saatleri arasında çalıştığı ve fazla mesai yapılmadığı, dosyaya sunulan kayıtlara göre örneğin işyeri merkezi dışına saat 09:00-10:00 gibi gönderilen davacının dönüşünün 18:00-19:00’a sarkmasının fazla mesai yaptığını göstermediği, günde 11 saat haftada 45 saati aşan çalışma olmadığı belirtilmiş ise de, hesaplama yöntemi hüküm kurmaya ve denetime elverişli değildir.

Öncelikle 6245 sayılı  Harcırah Kanunu madde 39'a göre ödenen geçici görev yollukları fazla çalışma karşılığı olarak ödenmemektedir. Bu nedenle fazla çalışma alacağı olup olmadığının belirlenmesinde dikkate alınması hatalıdır. Bu kabul ve her hafta normal mesainin hafta için 5 gün 08.00-17.00, Cumartesi günleri 08.00-13.00 olduğu esasına göre ve taşıt görev emri bulunan günler için bu belgelerdeki mesaiye erken giriş ve mesaiden geç çıkışlar da eklenerek günlük çalışma süresi bulunup ara dinlenme süresinin düşümü ile haftalık 45 saati yada günlük 11 saati aşan çalışma olup olmadığı belirlenerek sonuca gidilmelidir. Bir başka deyişle, hesaplama yapılırken taşıt görev emirlerinin düzenlendiği günler için örneğin göreve saat 10.00 da çıkılmış ise bile mesainin saat 8.00 de başladığı kabul edilerek ve taşıt görev emirlerindeki dönüş saati mesai bitimi olan 17.00 öncesi ise mesai bitimi 17.00 olarak, dönüş saati mesai bitiminden sonra örneğin 19.00 ise taşıt görev emrindeki 19.00 olan bu dönüş saati esas alınarak günlük ve haftalık çalışma süresi her hafta için ayrı ayrı hesaplanmalıdır.”

Yargıtay kararına göre şu değerlendirme yapılabilmektedir: 6245 sayılı harcırah kanununun 39 maddesine göre ödenen geçici görev yollukları fazla çalışmanın karşılığı olarak değerlendirilemez. Geçici görev yolluğunu alan işçi Fazla çalışma yapmış ise veyahut hafta tatilinde de çalışmışsa bu çalışmaları karşılığında olan ücretlerini de alması gerekmektedir buna hak kazanmıştır.

Editör: Haber Merkezi