Nöbetçi Gazete isimli internet sitesinde Lale Akasoy tarafından yer verilen iddialara göre; Bursa İl Sağlık Müdürlüğü’nün Yıldırım ilçesindeki Şükraniye Mahallesi’ndeki teknik destek hizmet biriminde devletin gereksiz yere zarara uğratıldığına yer verildi.
Evet, bugün sizinle paylaşacağım yazı gerçekten son derece üzücü ve düşündürücü…
Devletin parasının nasıl harcandığına dair bazı örnekler çok çarpıcı.
İl Sağlık Müdürlüğü’nün Yıldırım ilçesindeki Şükraniye Mahallesinde Teknik Destek Hizmet Birimi mevcut.
Söz konusu birim il, ilçe, köy, kasaba…
Lojman, bina, sağlık merkezlerindeki boya badana, elektrik, su tesisatı gibi işlerde eksikliklerin, onarımların, tadilatların, yinelenmelerin yapıldığı hizmetler sunmakta…
Şimdi “Yok artık pes!” dedirten olayları örneklerle aktarayım size…
Dedik ya!
Teknik Destek Hizmetler Birimi Yıldırım İlçesi’ndeki Şükraniye Mahallesi’nde.
Şimdi o bölgeden gidiş- dönüş yaklaşık 60 kilometre uzaklığı olan Kurşunlu’ya tek bir lavabo takmak için gidilir mi?
Gidiliyor…
Hem de şoförle birlikte 2 kişiden oluşan teknik bir ekip…
Bu hizmet karşılığında yakılan benzin yada mazot lavabodan çok daha pahalı…
Bize ifade edilen şekliyle aktarayım.
Bir lavabo değişimi için harcanan para bin liranın üzerindeymiş!
*
Alın size bir başka örnek daha!
Bursa Mustafakemalpaşa arası 90 kilometre…
Köylerine gidilecekse, 10 ile 20 kilometre daha eklediğimizde eder 100-110 kilometre…
Yapılacak işin mahiyeti ne biliyor musunuz?
Musluktaki arıza giderilecek…
Mustafakemalpaşa’ya musluk arızası için giden ekibin maliyetinin ne olduğunu da artık siz hesaplayın!
***
Durun, bitmedi henüz!
Bursa’nın Harmancık’a mesafesi yaklaşık 100 kilometre…
Yapılacak iş, elektrik ampul değişimi…
Bir ampul değiştirmek için 100 kilometre yol gidilir mi?
Gidilmiş efendim.
Malzeme minimum 10-15, maksimum ise 100-150 lira arası.
Ama gelin görün ki maliyet bu yöntemle nerelere varıyor!
***
Hadi son bir örnek vereyim!
Büyükorhan Devlet Hastanesi’nin şehir merkezine olan mesafesi 90 kilometre. Yapılacak iş köylerdeki bir merkez yada tesis içinse, hesaplanan kilometre 100-130 arası…
Gidilen iş, sifon ya da musluk arızası…
Bu örnekler böyle uzayıp gidiyor…
***
Durumun vahametini daha iyi analiz etmeniz için gelin size o birimde görev yapan çalışanların gönderdikleri mesajları aktarayım, yorumu da siz yapın…
Buyurun:
“Bu birimde il, ilçeler, köyler (112 merkez ve noktalar, sağlık ocakları, sağlık evleri, hatta bazı hastaneler) binaların bakım ve onarımı ile bizler ilgileniyoruz. Sıhhi tesisat, elektrik, marangoz, demir doğrama klima…
2 ay önce boyanan odayı, tekrar boyatırlar… Birileri arar klimanın yerini sevmedin değiştirin… Mutfak tezgahımı beğenmedim yenisine eskisine bakmadan değiştirin… 3-4 tane varken olmayacak yere tuvalet isterler… Abdest alınacak yere lavabolar istenir… Kira ile oturdukları dairelerde oluşan arızaları şahısların kendi cebinden karşılaması gerekirken… Bizi çağırırlar çeşmeleri, fayansları, petekleri, mutfak dolapları, camlar, çerçeveleri… Aklınıza ne geliyorsa cebinden bir kuruş çıkmadan devletin malzemesi kullanarak yapılır… Yazıktır günahtır! Mobingle, tehditle, tutanakla zorla bu işleri yaptırıyorlar bizlere… Konuyu Sağlık Müdürlüğü’ndeki başkan ve müdürlere ilettik. Ama sonuç yok! Bu yüzden Sağlık Bakanlığı’ndan müfettiş istiyoruz. Gelsinler ve inceleme yapsınlar. Nelerin döndüğünü, devletin keyfi uygulamalarla nasıl zarara uğratıldığını tespit etsinler. Vicdanımız çok rahatsız…”
***
Evet, çalışanlar bu durumdan çok rahatsız…
Yani yapılacak işin piyasa değeri en fazla 200- 300 TL iken, bu uygulama ile devlete maliyeti binin üzerinde…
Nereye böyle...
Lale AKASOY
